گلستانه
………………… در گلستانه
دشت‌هایی چه فراخ !
……………. کوههایی چه بلند !
…………………………در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد !
من در این آبادی، پی چیزی می‌گشتم ،
……………………………….پی خوابی شاید،
…………………………………………….پی نوری ، ریگی ، لبخندی .
پشت تبریزی‌ها
…………..غفلت پاکی بود، که صدایم می‌زد .
پای نی‌زاری ماندم، باد می‌آمد، گوش دادم ،
………………………………..چه کسی با من، حرف می‌زد ؟
……………………………………………………….سوسماری لغزید
………………………………………………………………….راه افتادم .
……………….یونجه زاری سر راه،
………………………………بعد جالیز خیار، بوته‌های گل رنگ
……………………………………………………..و فراموشی خاک
…………………………………..*****
لب آبی
…..گیوه ها را کندم، و نشستم، پاها در آب :
من چه سبزم امروز
………………و چه اندازه تنم هشیار است !
……………………………نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه .
چه کسی پشت درختان است !
…………………….هیچ! می‌چرد گاوی در کرد .
ظهر تابستان است .
………….سایه ها میدانند، که چه تابستانی است .
…………………………………………..سایه هایی بی لک ،
…………………………..گوشه‌ای روشن و پاک
…………………………………………..کودکان احساس! جای بازی اینجاست .
زندگی خالی نیست :
………………..مهربانی هست، سیب هست ، ایمان هست .
………………………………………..آری!!
تا شقایق هست، زندگی باید کرد .
در دلم چیزی هست، مثل یک بیشهء نور، مثل خواب دم صبح
……………………….و چنان بی‌تابم، که دلم می خواهد
……………………………………..بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه .
………………………………………..دورها آوایی است، که مرا می‌خواند
کلمات کلیدی :
